In teams zien we vaak dat gedoe tussen twee mensen, meer is dan alleen een persoonlijke frictie. Het raakt de hele groep. Waarom? En wat zijn manieren om er met elkaar uit te komen?

Over wat een ervaring in een ijsbad en de overleefstand in teams met elkaar te maken bleken te hebben.

Het hele team valt stil. De spanning in de ruimte is voelbaar. Sommigen staren naar de grond, anderen maken kort oogcontact met een collega, enkele teamleden kijken verwachtingsvol naar mij met een blik van ‘doe iets’. Een minuut geleden zei één van de teamleden dat het hier niet veilig genoeg voelt om je uit te spreken.

Oké, komt ‘ie: ik zit dus in een vrouwengroep. Afhankelijk van mijn publiek introduceer ik dat als: een supervisiegroep met vrouwelijke begeleiders en coaches. Tot: een vrouwencirkel die Professional Sisterhood heet. Het is trouwens allebei waar. Bottom line doet eigenlijk maar één ding ertoe: ik ben lid.

Samen met zijn compagnon heeft hij een bedrijf opgericht. Het is succesvol en groeit, maar hij heeft het gevoel dat hij ergens nog steeds op de tweede plek zit. Hij snapt het niet. Want ze zijn allebei eigenaar en hebben de taken en verantwoordelijkheden helder verdeeld. Maar toch wringt er iets…

“Ik heb in de afgelopen jaren van alles geprobeerd, maar er blijven voelbare en zichtbare patronen terugkeren. Het zou mij een groot goed zijn als er een gezonde organisatie staat en dat we als MT echt gaan samenwerken en elkaar vertrouwen.”